Marków Potok

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marków Potok
Ilustracja
Marków Potok przy dolnej granicy lasu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Potok
Źródło
Miejsce północne stoki przełęczy Brona
Wysokość

~1300 m n.p.m.

Współrzędne

49°34′55,7″N 19°30′38,5″E/49,582139 19,510694

Ujście
Recypient Jałowiec
Miejsce

Zawoja

Współrzędne

49°37′21″N 19°31′06″E/49,622500 19,518333

Położenie na mapie gminy Zawoja
Mapa konturowa gminy Zawoja, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Marków Potok[1] – jeden z wielu potoków w masywie Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w zlewni rzeki Skawica. Ma źródła na wysokości około 1300 m, na północnych stokach przełęczy Brona. Spływa przez zalesione tereny Babiogórskiego Parku Narodowego, przecinając Górny Płaj, a w dolnej części płynie przez bezleśne i zabudowane obszary miejscowości Zawoja. Uchodzi do Jałowieckiego Potoku jako jego prawy dopływ[2]. Marków Potok ma kilka dopływów: Cylowy Potok, Szumiąca Woda, Barańcowy Potok i Dejakowy Potok[2]. Z północnych stoków Małej Babiej Góry spływa jeszcze jeden, niewielki dopływ przecinający zachodnią część Górnego Płaju. W jego źródliskach powstało w 1962 wielkie osuwisko zwane Zerwą Cylową. Spowodowało ono naruszenie stosunków wodnych w tym miejscu i obumieranie lasu na Klinie. Bezpośrednio po nastąpieniu osuwiska dopływ Markowego Potoku zanikł, obecnie odradza się, ale jako kilka odrębnych cieków[3].

W dolinie Markowego Potoku rośnie rzadki w Polsce gatunek rośliny – okrzyn jeleni, będący godłem Babiogórskiego Parku Narodowego[4]. W korycie Markowego Potoku można obserwować duże odsłonięcia fliszu karpackiego (np. koło Małych Widełek)[3]. Wzdłuż Markowego Potoku prowadzi znakowany szlak turystyki pieszej[2].

Szlak turystyczny
szlak turystyczny zielony Zawoja Górna (Składy) – Markowa – Schronisko PTTK na Markowych Szczawinach. 5 km

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 159, ISBN 83-239-9607-5.
  2. ↑ a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
  3. ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
  4. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marków_Potok&oldid=70009052”